ζει να το επισκεφτούμε. Το μοναδικό αυτό φυσικό «κατασκεύασμα» είναι μια μακριά λουρίδα θάλασσας (11 χλμ.) που εισχωρεί βαθιά στην ξηρά, δημιουργώντας όμορφους μαιάνδρους. Οι όχθες του είναι καταπράσινες, ενώ στο μυχό του κόλπου που σχηματίζεται υπάρχουν εστιατόρια που προσφέρουν θαλασσινά. Θαυμάζουμε το τοπίο από ψηλά (ειδικά διαμορφωμένο παρατηρητήριο), δοκιμάζουμε τα όμορφα λικέρ που πουλάνε στο σημείο εκείνο ντόπιοι παραγωγοί και αναχωρούμε με κατεύθυνση προς την Πούλα. Το απόγευμα έχει πέσει για τα καλά και μας βρίσκει αρκετά πεινασμένους. Από τον προβληματισμό για το πού θα γευματίσουμε μας βγάζουν μια σειρά από εστιατόρια που συναντάμε πάνω στο δρόμο με ένα κοινό χαρακτηριστικό: σούβλες με γουρουνόπουλα να ψήνονται σε κοινή θέα για τον περαστικό. Επιλέγουμε ένα και απολαμβάνουμε ένα εξαίρετο πράγματι γεύμα: το γουρουνόπουλο, το οποίο είναι μία από τις τοπικές σπεσιαλιτέ, με εξαιρετικό ντόπιο κρασί Malvazija το οποίο παράγεται από ποικιλία που την έχουν φέρει σύμφωνα με την παράδοση Έλληνες ναυτικοί.
Επιστροφή Η επόμενη μέρα είναι η μέρα της επιστροφής. Το καράβι από την Τεργέστη αναχωρεί στις 2.00 το μεσημέρι. Αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να μην ξυπνήσουμε χαράματα, αλλά μια πιο λογική ώρα. Η επιστροφή είναι μελαγχολική. Διασχίζουμε χωρίς στάση όλη την Ιστρια και φτάνουμε στα σύνορα με Σλοβενία. Περνάμε χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα και καθυστερήσεις: για μια ακόμα φορά οι Ελληνικές πινακίδες και οι μηχανές αντιμετωπίζονται με άκρως φιλική διάθεση από τους συνοριακούς φύλακες. Στη Σλοβενία επιλύουμε τον γρίφο που μας προβλημάτισε όταν ερχόμαστε: οι πινακίδες που φέρουν την επιγραφή "TRST" αναφέρονται στην Τεργέστη... Μπαίνοντας στην Ιταλία επιλέγουμε τον παραλιακό δρόμο για την Τεργέστη ο οποίος περνάει από ένα γραφικό Ιταλικό θέρετρο τη Muggia. Στάση για ξεκούραση και Ιταλικό cappuccino και οπτικός έλεγχος για την ακριβή άφιξη του πλοίου(!), μια και η Muggia «βλέπει» αμφιθεατρικά το λιμάνι της Τεργέστης. Πράγματι τα «Λευκά Ορη» φτάνουν στην ώρα τους, όπως και εμείς για να επιβιβαστούμε.
Σαλπάροντας από την Τεργέστη, παραπλέουμε την Istria και χαιρετάμε τα γνωστά πλέον μέρη: Hvala (ευχαριστoύμε) για τις όμορφες μέρες που μας προσφέρατε.